Aynur Durmuş Şiirleri - Şair Aynur Durmuş

Bakma öyle çocuk..
Öyle mahzun öyle içten
Kıracaklar senide
Oynayacaklar en masum hayallerinle
En güvendiklerin vuracak ilk yarana
En yakınların kıyacak o cana

Bir ben kaldım bana kalan
Ölecek gibi anılar yaşanan
Bir elim kaldı bana yanan
Oturup uzaklara yok dalan

Bir ben kaldım bana kalan

Bartının yokuşları
Soğuk olur suları
İçme kaldıramazsın
Vay bu sevdalukları

Diken çalı yolları

Bartınlıyım sevdalıyım
Bir yudumuna kanarım
Bahçesine tarlasına dağlarına
Canım doğduğum topraklarım

Kurumuş pat pat dudaklarım

O neder bu neder ,
Şu ne der elalem neder
Kolu komşu ne der,
Ne saçma ne yersiz ,
Bir kavram yalın,
O ki ne emek verir ,

Bayram gelince oylum oylum
Sırlar benim garip boynum
Bir avuç toprak'tır can yolum
Bayram herkese bayram'mıdır?

Bayram gelince çocuk coşkum

BAYRAM YERİ

Ben hep bir bayram yeriydim,
Bayramlar gibi kalabalık
Dopdoluydum,
Hayat bir demet çiçek sunar

Rüyalarda buluşurduk bazen ..
Çehresi pek görünmez başrölün ,
İhtiyatlı bazen çok bahtiyar bir tören,
Gele gide eskidi koyu mavilik serisi,
Hayalperet döngülerden pek güzel,
Ve pek şatafatlı sardunyalar iyi bilir ,

Bekle bizi mavi deniz
Biz yine kalkıp oturacağız
Şöyle çıplak ayalarla koşacağız
Mavi denizin kızarmış kumunda
Arınacak bedenimiz gün altında
Yarı çıplak yada dizlere kadar

Beklemek..
Kalu bela da,
Esir ve tutsak,
Bu şevk, bu aşk,