Ocak'ta hissettirdim kendimi
Şubat'ta en derin sancısıydım anamın,
Mart'ta yirmibir umutla doğurdu anam,
son cemre düşünce toprağa..
Nisanda tahta beşiğinde sallandım komşuların
Mayısta emekleyip durdum çatlayan dizlerimle
Haziranda eşiğine düştüm kapıların..
Birden boy verip büyüdüm Temmuzda
gurbete gidince babam..
Bıktım usandım bu vişne çürüğü ayrılıklardan
Ve bütün ayrılıkları birer birer sürdüm soğuk namlulara,
Gözlerin Takarof,
Ellerin Mavzer
Gayri tetiği çek vur alnımın ortasından
Muhbir Ağustos beklemesin köşebaşında
Eylül düşlerimdi
Ekim düşüşlerim.
Eylül'ü bana bırak
Eylül ağır yaralı
Eylül son bahar
Kıyısına gelmişken ömrün
Bu son veda sevgili
Uzat elini, ezan çiçeği vereceğim sana,
Sarı ayrılıkmış.
Helalleşelim Ekimde
Kasım da yapraklar örter,
Aralık'ta kar..
Başka korkum kalmadı,
Ölümse, bana her gün yar..
21 Mart 2015
Kayıt Tarihi : 24.2.2018 01:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Karadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/24/aylardan-kalan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!