Aykut Kul Şiirleri - Şair Aykut Kul

0

TAKİPÇİ

fazla değil aslında hakkımda bilinmesi gereken;
gurbette doğdum ve yine orada büyüdüm
ve okulun yaz tatillerinde tanıdım
annemin ve babamın bir zamanlar koşuşturdukları sokakları,
şehri.
hep özlemle kavuşmayı bekledım manisa’ya ve
elbette oradaki yakınlarıma,
hep buruk ayrıldım oradan, onlardan.
gurbetin kazandırdıkları da oldu tabiî ki,
en azından öyle umuyorum:
kişiliğimi geliştirdi, başka başka kültürler tanımamı sağladı
ve yine sağladı görmemi bir çok yabancı kenti.
bugünlerde kuzeydeyim, ham ...

Aykut Kul

ben bir kadın tanıdım
ufacık elleri ve o ufacık parmağında
çok değer verdiği bir yüsüğü olan.
suya yakın yaşadığı için
kendini çok şanslı sayan
‘benim ülkemde suya biraz para bile vermeyip,

Devamını Oku
Aykut Kul

bir yüz yıllık kitabın
sararmış sayfaları gibi
bugün de okunduğunda
aynı harfleri taşıyan aynı kelimeler,
ayrı manalar gibi has
bir aradığım sen.

Devamını Oku
Aykut Kul

bul bakalım 10larca yüz1000 olan o insanlar içinde
içini,
yani seni,
yani kendini.
bak,
ne kadar geçmiş ve gelecek izler var ‘stambul’da

Devamını Oku
Aykut Kul

o sihirli vaktin geldiğini nasıl mi anlarım?
bilmem,
onu içimde gizli kalmış sana sormalısın.
fakat o seni dinler mi, anlar mı,
yine bilmem.

Devamını Oku
Aykut Kul

yanlız kalmayı
bir cankurtaran sanıp,
bizi yoran hayat okyanusun içinde ona sarılıp,
birazcık da olsa dinlenip
ve tekrar gücümüzü toparlayıp,
o okyanusta

Devamını Oku
Aykut Kul

yürümek o vakitlerde, ellerin cepte, sokaklarında
denize yakın olan bu berbat şehrin.
güzel olan tek şey,
seni bu şehirde unutmuş olmam.

ve geçerken hemen her gece bu sokaklardan,

Devamını Oku
Aykut Kul

şöyle bir durup baktım aynada
yüzüme.
hani kendine çeki düzen verir ya insan,
işte tam onun tersi bir izlemle.
baktım ve aradım ve sordum
kendime

Devamını Oku
Aykut Kul

şu doğa dedikleri canlı
şiirlere, romanlara, filmlere, sanata
konu ve malzeme olmuş.
yoğrulmuş,
afiyetle yenmiş, ya da
miğdeyi bozmuş.

Devamını Oku
Aykut Kul

kayıp zamandır aramanın bedeli
tatlı bir yakınlığı,
eğer şafak vakti varmadan
haykırmış ise karanlığın soğukluğuna
mum ışığı
son sıcak aydınlığını.

Devamını Oku
Aykut Kul

standing all alone at the edge of a cliff,
reaching into your left pocket of your old trousers,
which went the whole damn way with you and
could tell the one or another story,
but never will do so,
not only because trousers cannot talk,

Devamını Oku