Aykut Kul Şiirleri - Şair Aykut Kul

i’m looking out of my window;
there is this orange street-lighting.
i hate it!
why isn’t it white?
why can’t the lighting carry the hope in it,
and not this darkness?

benim için
bir anlık bir şey olmalı mı?
-var mı?
-yok mu?
-neden?
sorular sormak kolay!

sadece dikiz aynası sayesinde
görebiliyorum gözlerini.
önde,
yanında yani,
bir başkası oturuyor.
hamburg’a yol alıyoruz.

sustuk, hep sustuk.
o konuştu, sonra o.
dinledin mi?
ben değil.
sordun.

elbette sen daha doğrusunu bilirsin,
ne de olsa kendini yirmi yılı
aşkın bir süredir tanıyorsun,
ben ise şunun şurasında
iki yıl bile değil.
fakat yine de bir dinle!