Cepheler cephede ölünce güzel
Şâhiddir âtimiz, şâhiddir ezel
Orada Ölmektir maksûdum zîrâ
Şehiddir cepheye düşen her hazal
(adana-01.08.2005)
Her duyguyu atsam da hasret durur sînede
Acep öldüren bu his kaybolur kaç senede
Beni sevmediğini söyle ama gene de
Beni cevapsız koyup düşünceye salma yâr
Üç kuruşluk uykumu hayâlinle çalma yâr
Çiçeğisin her asrın, her milletin köşküsün
Gözyaşısın her gülün, her Mecnunun aşkısın
Gözümün nûru oldun, yüreğimin efkârı
Bilal’in ezan sesi, Ali’nin zülfikârı
Çiçek anam, petek anam bal anam
Vuslatlığın ummânına dal anam
İstemiyom senden gayrı bir beşer
Herkes gitsin, sen yanımda kal anam
(istanbul-2004)
Yoluma it çıktı
Saçımda bit çıktı
...
Vurdular can çıktı
Beynime kan çıktı
Derdime bîçare bin mütehassıs
Her yanım korku ve derin tecessüs
Sancıyan tarafım bilmem neresi
Boş kaldı kalbimle beynim arası
Çağla gözümün yaşı, ak Bedir çöllerine
Dol can veren ruhumun, kurumuş göllerine
Dönemem ikrar verdim, İslam'ın güllerine
Yorulma ısrar edip, beni üzme gözyaşım
Kalbi olmayan duymaz, kalpten gelen sedayı
(İlk göz ağrım, biricik yeğenime...)
Küçük bir bebeği halkettin bize
Neş'esi bizleri getirdi dile
Hamdolsun Yâ Rabbî minik Çağrı'ya
Ve onun verdiği minik ağrıya
Söyle yârim ağıdın
Cahal dinlesin seni
Ver cihâna öğüdün
Cahal dinlesin seni
Bahâr gelir yazınan
Can dayanmaz, kan dayanmaz, bir yaradır öldürür
Kor tutar dest-u dil yanmaz, arzı bine böldürür
Ne kül kalır ne de duman, mâzi bile yastadır
Ağu yağdırır âsuman, nice güller soldurur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!