Mis gibi toprak kokuyorsun
Caz,pavyon,disko nedir bilmiyorsun
Etrafa güneş gibi doğuyorsun
Başımın tacı,köylü güzelim...
Oje,cila,boya sürünmezsin
Sen yoksan yanımda
Ne anlamı var yaşamanın
Anlamsız kalıyor hayallerim
Öldürüyor beni,sensizliğin...
Çocukluk aşkımız da kalmadı
Azınlık kuş sütü, havyar arıyorsa,masasında
Çoğunluk bir dilim kuru ekmek bulamıyorsa,sofrasında
Azınlık, göz yaşlarına aldırmadan kadın satıyorsa,yer altında
Çoğunluk,sevgiye aşka hasret kalıyorsa, bozkırlarda
Ben asla mutlu olamam...mutlu olamam...asla..
Boş sözlere hep kanmışım
Yeşil gözlüyü sevdiğimi sanmışım
Yıllardır boşuna aldanmışım
Ben,boşuna yanmışım arkadaş! ..
Aşkların sonu hüzünmüş
Seviyorum kafamdaki antenlerimi
Dinlemekteyim ajan gibi çevreyi
Nereden,kimden gelecek diye tehlikeleri
Tetikteyim geceleri...Ben melankoliklerdeyim...
Yazdıklarıma pek kulak vermeyin
Hep dostlarım için ağladım
Koştum,güldüm,el verdim
Kendimden canımı kattım
En alası yürekten inandım…
Okudum, yazdım, çizdim
Bir dağ eteğinde
Kamyoncuların yanında
Arabamla verdim mola
Dostluk kurdum onlarla...
Beraber yedik pirzola
Çok bekledi günlerdir
Şiirler yazdı birer birer
Ne gelen vardı ne de giden
Ne de gönderdiğin küçük bir haber...
Bu garibin ömrü seni beklemekle geçti
Başında yazması
Belinde peştamali
Sırtında kum dolu torbası
Denizden çıkarır ekmeğini
Nasırlı elleri,umut dolu gözleri
Her gün iğrendiğin,uzaktan izlediğin
Yanına yaklaşmaya ürktüğün
Bir zamanlar, uğruna göz yaşları döktüğün; şimdi terk ettiğin
İşte O; adi sürtük,pislik yosma kaldırımlarda...
O’ndan birşeyler koparıp gittiler,senin gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!