Aydın Tutçalı Şiirleri - Şair Aydın Tutçalı

bir anne düşün
kışın üstüne
karların yağdığı
yazın ise
çiçeklerin açtığı

haberin yok
saçların ansızın
yüzüne dökülüyor ya
o an
nefesim kesiliyor

öyle unutulmuş
yalnızlıklarım var ki
arayanı yok
sahip çıkanı yok

bir elim yağda
bir elim balda olsa
ben genede
sendeki yoksulluğu arıyorum

bu topraklar bir yiğit gördü
yüzü gözü ay gibi
okyanusun denizi öpüşü gibi

çoğu zaman özlediğimde seni
çekilir bir kenara
işte şu kapıdan girmişti
tam şuraya oturmuştu
hatta
şu bardaktan su içmişti diyorum

yolu yok
görmeliyim bu sabah seni
hiç olmazsa ayak izini

sabah olunca
güneş doğunca
i̇şçiler yola düşünce
tezgahlar yerleşince
uyur gibi sessizce
ayakucuna gireceğim

bir hayli zor
neresinden başlamalı
anlatmalı bu halimi
hayat aynı hayat
akşam aynı akşam
sabah aynı sabah

kimse bilemez
aynı şehirde
ayrı mevsimler yaşamanın
acısını