Kendimi kaybettim.
Seni ilk gördüğüm yerde
Aklımı da yitirdim.
Seni ilk öptüğüm yerde
Seni de kaybettim
Düştüm çaresiz derde
Daha dinlenecek ninniler vardı
Yaylalara ayaz gelmiş meğer
Yeşil bir yoldan geçerken
Leyla ile Mecnuna rast geldim
Ne işi vardı şimdi suçun ve cezanın
Aşk ortak yoldu hani sevdanın
Seni kaybettim uçsuz bucaksız sabahı olmayan bir gecede. Hiç sabahım olmadı geceden yana. Dertlerim arttı. Ve hep gözlerime kan ağlattı hep karanlıklar içinde boğuştum, hep gelmeni hep sabah olmasını bekledim. Ne sen geldin bir tanem nede güneşim doğdu. Hep seni aradım karanlılarda isyankar, meyhaneler de ve garip diyarlarda. Hepsi benim gibi dertliydi içenler, karşılıksız sevenler ve sevdiğinden ayrılanlar çaresizlerdi. Çünkü isteklerini elde edememişlerdi. Ve teselliyi bir yudum kadehte aramışlardı. Bende yakmıştım kendimi, bu günümü, yarınımı yalnız sen vardın aklımda
Seni bulmak seninle olmak istiyordum. İnan bana sevdiğim inan sensiz ne gülebiliyordum. Nede ölüme gidebiliyordum.
Seni yaşıyordum her anımda, seni görüyordum her rüyamda yalnız seni seviyordum baharımda
Ayrıldık tam sevgiyi yaşayacağımız zamanda.
Bıraktın gittim beni uzaklara, meçhullere
Ne yaptın yüce aşkımıza söyle… böyle kolay mıydı bir anda bitirmek.
Kendine isyan edipte ağlamak yok mu gizlice bir köşe de sessizce içten gelerek bilinçsiz bir halde kendini kaybetmiş yüreği fırtınalar da gerçekten severek depremler olurken sinemde. Açan her türlü yara. Kapanmaz çeşit çeşit kalbimde. Kader diyorlar buna bahtım kara. Sevgiyi yaşamak vardı. Anlamsız kaldım bu diyarda. Oysa sen olsan böyle mi olurdu. Gülen gözlerim senin olurdu.
Arar aşk ile alemi seni bulurdu. Ama yoksun zaten hiç benim olamadın ki, sevmeyi sen ellerde ellerde buldun sanki. Şimdi sadece sensiz seni ben yüreğimle kalbimde ki seni seviyorum…
Tek çare şiirlerim var ya,
Birde derinden sızlayan,
Gönül acısıyla ağlamak var ya…
Şerefsiz bunlar yeter bana…
Sensiz gecelerde ağlarım.
Ağlarda derdime yanarım.
Senli günlerimi ararım.
Ararda sevgilim kanarım.
Ağlarım canım ben ağlarım.
Bugün dünden daha uzun
Her gece veriyor başka bir hüzün
Kulağımda çınlıyor hala son sözün.
Dön yollarda kaldı gözüm.
Masumca gülen o yüzün
Ağlıyor aşkı için, bir garip ağlıyor.
Feryatları seven gönülleri dağlıyor.
Onun sevdasını dağlar bile anlıyor.
Bir tek o zalim insafsız kul anlamıyor.
Ağlıyor hep seven yüreği kan ağlıyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!