Ateşlere atılmış bir sevdanın,
Alevler içinde ki çığlığını yazıyorum sana…
Bir feryattır ismini boş sokaklarda bağırmak.
İsyanın kendisidir gözlerini dolunayda aramak.
Buz tutarken taştan, betondan kalbin;
Bir kum tanesini avucunda tutmaktır seni sevmek.
belkide ölen sensin
duyduğun bu ezan
son ezandır
bu sela son selan
yaptıklarınla gideceksin
hakka yürürken ruhun
gece üç dört nöbetlerinde
tütün sarardı içimi.
hep içimde sen vardın
oysa nikotin gibi buğulu.
yoksa o yüzdenmi
aşık olmuştum buğulu gözlerine.
yağmur gibiyiz biz
damla damla yağıyoruz
en sonda kavuşuyoruz derken
buharlaşıp bulut oluyoruz
Aydın Gürz
Umutsuz günlerim gelip geçiyor.
Derdime bir sayfa daha açıyor.
Peşinden koşuyorum o kaçıyor.
Canımdan bezdirdi bu kara sevda.
Talihim gülecek mi bir gün bana.
Sordum seni uçan kuşlara.
Durdum suyun akışında.
Gördüm seni rüyalarda.
Kayboldun bulamadım seni.
Dağlara yollara inat.
hayat işte
bir bilmecenin karelerinde
kaybolurcasına yapbozu tamamlamak gibi.
ama şöylede bir durum var
acı-tatlı arası her şey hayat içinse
yaşandığı haliyle güzeldir.
Bilemedim sensiz
Geçen günleri
Ellerimde sevdanın
Garip gülleri
Razıyım yeterki
Sev ellerimi
Daha yeni başlıyor hasretin
Daha bir vurgun oluyor yokluğun.
Ayrılığın serzenişi daha yeni koyuyor.
İçinden geçen sevda yollarını yüreğinden getiremedim.
Bundan hep ayrılık şarkısı söylüyor dilim.
Sana ulaşmak çok zor çok uzaktasın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!