Aydın Gürz Şiirleri - Şair Aydın Gürz

Sen hasret kokuyorsun
Ben zaten kendine gurbet
En son hangi baharda söyledim adını
Ama ondan sonra unuttum tüm mutlulukların tadını
Aydın Gürz

Düşünce anlarsın diz kanamasını.
Gidince anlarsın gönül yarasını.
Yolda bilirsin dostun hasını.
Yaşlanınca çekersin gençliğinin yasını.

Düşmeden yürü.

Oysa bahar giderken
Eylül hasretlerin ayıdır
Güz ise ayrılık taşır
Gemiler hasretlere
Dalgalar vuslatlara tanıktır
Bir sinede yanan aşk ise

Olay aynen şöyle olmuş Hakim bey;
Çok sevmişti,
Erken gitmişti.
Aşk demişti,
Ama bitmişti.
Aydın Gürz

Hayatının sahnesinde
Bir kum tanesi
Hepsi hepsi
Üç beş günlük
Hayat sahnesi
Aydın Gürz

Seni hangi bulut aldı bilmiyorum ama bana yağmurla karışık aşk kaldı
...
Aydın

Kahvenin ateşi közlenmiş hardan
Haber gelmedi bizim diyardan
Üç beş gün geldi, geçti ömürden
Gönül geçmedi o vefasız yardan
Aydın Gürz

Seviyorsan pervaneler harlasın yak içinde ki ateşi.
Yanmaktan ve yakmaktan korkuyorsan sus ta sansınlar er kişi.
Aydın Gürz

Düşlerimdesin
En masum halinde
Anımdasın
Yaşadığım zamanlarda
Uzaklardasın
Düşününce içimi ısıtan yanda

Hayalini kurarken,
hayalimin içinde olman.
Ne güzel olurdu
rüyalardaki gibi
gerçekliği doldurman.
Aydın Gürz