Gece karanlık zifir gibi
Bir gölge ürpertti içimi
Kaldırdım vurmaya elimi
Vurma dedi gardaş
Yüzü nasipsiz keseden
Eyvah ile
Şehir şehir dolaştım, anıldım seyyah ile
Aradım bulamadım, dolandım günah ile
Gönül bir serçe kuşu, her dala konmak işi
İnceden biraz hislenince
Gölgeler yüzüme inince
Ay arpa boyu yükselince
Ayık kafayla mayhoşmuşum
Gözlerim açık uyurmuşum
Fasl-ı Nedamet
Sordum tüm hesabı aldım karşıma
Mahkum sehpasına koydum kendimi
Eyvahlar olsun topraklar başıma
Dur etmiş şer etmiş kar etmiş beni
Bir derin yaradır durmaz kanıyor,
Burgu burgu delip cana batıyor,
Kırılsın ellerim neye yarıyor ,
Eloğlu belini sardıktan sonra.
Gayrı bu ellere baharlar gelmez,
Arnavut kaldırımlı taş sokaklar
Balkonda senden kalmış güller
Şu örtü, şu divan, tozlu masalar
Sanki ölmüş evin içinde ,hep ölüler
Gittiğin günden beri kapalı o oda
Sabah ile kalktım gün ışığına
Görüverdim yandım dünya işine
Herkes düşüvermişte karın peşine
Yaya kaldım yine, vaylar başıma
Atı alan geçiyor ,geride Üsküdar
Fukaranın cebi delik
Elde yok avucta yok
Bir deri Bir kemik
Karnı aç gözü tok
Devlet kapısı bilmez
Gafil
Nefsim bana kastın mı var
Şeytan diye dostun mu var
Ne bu kahır ne bu kibir
Şeyh oldunda postun mu var?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!