Bin dokuz yüz kırk dokuz da
Anam doğmuş bir yoklukta
Küçük bir kentte, Bozkır'da
Benim anam hiç gülmemiş
On dördünde gelin olmuş
Her acıya gözü dolan
Bir çınardı benim babam
Beş yaşında yetim kalan
Bir çınardı benim babam
Ömrü gurbet elde geçmiş
Ben kimim şair olayım;
Boyacı küpü değil ki;
Kelimeyle dövüşmeli
Kalem ile sevişmeli
Yüreğinle savaşmalı
Bana düşmez onlardan pay
Herkes şikâyetçi benden
Ben kimseye yaranamam
Altın olmaz her madenden
Ben kimseye yaranamam
Yokmuş benden kötü insan
Köyde doğup büyümeden
Ben köylüyüm deme bana
Nüfusuna sayılmadan
Ben köylüyüm deme bana
Atlarken gece eşiği
Herkes bir ekmek derdinde
Bense senin derdindeyim
Bir ses uğuldar beynimde
Bense senin derdindeyim
Kimi hayat çok zor diyor
Vekil geldi geçen hafta bu köye
Birisini ne biliriz biz beyim
Bir paytar geliyor davara suya
Gerisini ne biliriz biz beyim
Muhtar hatırını sordu sonunda
Kime açıldıysam şu muhlislerden
Kendinden söz edip halim bilmiyor
Akıl aldım nice müderrislerden
Derdimden anlayan Âlim bilmiyor
Kimi gün ağlama krizim tutar
Kimseye yar olmam bu benim huyum
Böylesi geçimsiz aksi adamım
Değiştiremem ki, işte ben buyum
Böylesi geçimsiz aksi adamım
Sevmesini bilmem bu benim yapım
Yıllar oldu onu ben görmeyeli
Şimdi nerededir bir bilen var mı?
Savurdu, dağıttı kaderin yeli
Şimdi nerededir bir bilen var mı?
Sevdalar tükendi, kalpler soğudu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!