şiir
yeniden doğuş
güzellikleri ve saflıklarıyla, duyguların uyanışı.
uyanmak ve günaydın diyebilmek
yeni doğanlara yürekten tebessüm ederek…
günaydın, dedim gönül baharlarında yazdığın her şiirine
onca sonbaharlarını bıraksan da geride
ne mutlu ki sana, duygu çiçeklerin hiç solmayacak bu sayfalarda
eğer, sular kurutmuyorsa çiçekleri
gönül yağmurların bol olsun…
Sarmaş dolaş
Kucaklaş kırmızılarla
Dokunmadan gecelerin siyahına
Bir köşeden seyret
Saf beyazlığını duyguların
son...
son aralık gecesindeyim
yalnızlığımla yağmurda
camıma vuran her damlanın
her zerresine gözyaşım
Gecelere deger yüzüm
Gökyüzü siyah matem
Damlali … donuk
Soluk ve issiz
Hayat sessiz
Bilmem hangi zamandan
Süzülür bir ses boşluğa
Boşluğa yayılır boydan boya
Boydan boya bir çatırtı
Aralanır zaman
saman sarısı baharımın yaprakları
perdesini aralarken gecenin uykusuna
çaldığım güneşten dudaklarım
usulca ulaşan / ateşi / boynuna
ellerim bıraksa habersiz
Buruk zamanlara
Kelebek gözbebeklerim
Kara odam… İpekli kozam
Beklediğim büyü… Düşlediğim çiçeğim
Kokulu hayallerimi ay ışığıyla gelen
Uzanır bir el önce
“Düşlerinize ben geldim
kapayın...
kapayın sakın açmayın gözlerinizi
o zaman görürsünüz
Titrek ve cılız
Hafifçe değen önce
Sesi belli belirsiz
Belirsiz rüzgar esintisi
Esinti... bir veda sesi
Ansızın bir çığlık
Bir sesse içimi yakan
Tut… Tut diyemedim ellerine
Ellerin arasına hayat
Bir hayat ki
Dilin,rengin,duygunun ve herşeyin uyumunu hissettim.
uykularımın üzerine örttüm...kıyamadan.