Ayda Canbaz Şiirleri - Şair Ayda Canbaz

Gün uyuyor penceremde
Ayak uçlarına basıyorum karanlığın
Terk etmesin diye avuçlarımı kokun
Sefil ayışığını da alıp koynuma
Uzanıyoruz b/oynuna kadınlığımın

yaşamakla nefes almak arasındaki farktır


yokluğunun varlığıma yankısı

Islak sözcükler bıraktın bana

...


Asıp kendimi kurutayım diye

senden sonra da
yağdı yağmur
açtı çiçek
ama ben görmedim

senden sonra

sözle ikrâr
etmezken gönlü bahtiyar
seviyorum deme
sev yeter...

vazgeçtim

kıyılarına vurmasın dalgalarım

ben kendine liman bir deniz fenerinde

Kozanda can bulur yaradılışın...
İpek ipek bir ömürdün oysa,
Nazenin bir göz kırpışı umuda
Halen saklı durur şiirde sözün...

Yasanda vardır memat

canda bir yara k/ara göz
yıkıldı perde
kalmadı s/usta söz


tinsel bir vedaya

Bir gece…

Geceden sızan bir ses ruhuma
Elimi tutan, yüreğimi saran hep o ses
Koşmak gibi
Nefes almak gibi

söz büyüğün, sus küçüğüm...'

Bir es verdi sevdakâr yanım
Giderayak hayata,
Duruldu toprağımda bakirliğim...