akşamüzerleri
daha bir özlüyorum gözlerini
Ah benim yürek yangınım
söndür ardındaki ateşleri
gün geceye dönmeden
gel...
Bir körebeye yumdum gözlerimi
El yordamı sevdalar büyüttüm kapımda
Ne yalanlarım oldu sahici
Ne de gerçeklerim günahsız
Geçerken zamanın aynasından
Terk edilmiş kentler aradım
Farzet...
Bir kayıp ülkeyim coğrafya atlasında
Köprüleri yıkılmış hırçın bir yeryüzü şekli
Kaşifler henüz uğramamış
Dalgın ve tedirgin ilerliyorlar sınırıma
Biliyorlar bir yanılsamaydı dilsiz topraklarım
Sıcak tut öfkeni
Dönmesin gündüzden geceye sisin
Göğsünde yırtınırcasına boğulan aşk
Öldür gölgenle
Odur günden güne yitimine sebep...
git dedin; gittiğimin sen olduğunu sanarak
gittim; gittiğimin ben olduğunu bilerek
şimdi ben; sensiz değil bensizim giderek...
İstanbul’da denize fısıldadım seni;
dağılır mı martı çığlıklarıyla özlemin?
Aşıklık hali, ağlattı dalgaları hani;
dindirir mi hiçliği ezberlediğim dizelerin?
Bilmesin;
nicedir rüya görmem,
yalan yanlış sayıklamalara yitirdim uykularımı.
kimbilir
bir gece vakti göğümde yıldız olur,
sığınır kuytusuna tenimin diye,
Sesine yanık kitap kokusu sinmiş nice sevda
Sararan yapraklarından
Düşer yorgun sloganlara
Bir eylül sancısı sarar sözü
Tutulur dil
Kırılır kalem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!