Güzel ve kopuk oyun
Oysa ne kadar da uzakta şimdi
Ayçiçeklerinin gölgesine yapışmış
Sesimiz birbirine muhtaç
İnsan dünyaya ineli beri sevdi
Şiirini hep yazdım
Yazıyorum
İstanbul'u kar örttü
Fırtına dövdü
Ve ben seviyordum
Yazıyordum
Fırtınada kilometrelerce savrulup gelen
bir yaprak omzuma kondu
Dokundum kırılmak üzere olan kuru yaprağa
Kırılmadan çektim elimi
Ağladım
Sordum ona:'Yoksa o sen misin
Ayçiçeklerinin gölgesine yapışmış?
(AKATLAR)
(05:36)
(03 ŞUBAT 2004)
Kayıt Tarihi : 14.12.2004 01:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/14/ayciceklerinin-golgesine-yapismis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!