Ayça Öztorun Şiirleri - Şair Ayça Öztorun

Saçı olmayan çocuk
Yüreğine astığın
Zülfünü gördüm
Uçları boncuk boncuk
Sandıklar getirmişler sana
Oyuncak dolu sandıklar

Yaşım bir asra yaklaşsa

Telaşla uyansam yatağımdan

Mutlu evimin bahçesinden yollara baksam

Şair vardı berrak berrak
Şiir gibi akarken

Şiir vardı yudum yudum
Ben şiiri içerken

Üç Anadolu efsanesinde yaşadım,

doru atlara bindim,

Kardeş dostmuş dost huzurmuş
Dost dostuna can olurmuş
Sormayın benden emmi bacı
Çıkar yoksa el olurmuş...
Aynı beden aynı beden
El gördülük can olurmuş...

"Martıların kanadı kırık
boğazımın suları kara
toprağımda gül yerine
ölü çocuklar bastım
bağrıma
ben anayım yas tutan

Küçük bir kız çocuğuyum ben
Dünden kalan...
Hayatı tanımadan
Acılarla yoğrulan...
Küçük bir kız çocuğuyum ben
Gidenin ardından kederle bakan

Düşünürüm seni ben.
Düşünürüm de kelimeler dökülür,
Birer birer yüreğime...
Yüreğime akar da
Ilgıt ılgıt gözyaşı olur,
Dizelerime...

Bugün buralarda yas var

sessizce ağlaşır gökyüzü

fırtınalar coşar deliler gibi

Sizi sevdiğimden bu yana
Derin düşüncelere dalardım
Hep size dair
hayaller kurardım
Dağda açan
hoyrat bir çiçek değildim