Ayakkabı Şiiri - Ferah Güneri Bircan

Nedense!
Herkes gibi,
Giderken değil de,
O da dönerken,
Nereye ve neden gittiğini,
Sorguladı kendisinde:

Ağzımdaydı dilim,
Cebimdeydi elim,
Beynimdeydi içgüdülerim,
Bilmediğim yola!
Kimin ve neyin uğruna,
Ben nasıl girmişim;

Unutmuş belki,
Her insan gibi,
Bizimki!

Tüm tarih boyunca,
Olduğu gibi:
Ayağın çalışmasından,
Hoşnut değilse el,
Baştır sorumlusu,
Elbette ki.