Aya Yazdım İsmini Şiiri - Alan Adam

Takıldı yine gönlüm, saçlarının teline,
Kapılmışken yüreğim hülyaların seline,
Havada kaldı elim, uzanmışken eline,
Boğulmak sığ sularda, payıma düştü yine...

Erisin tüm benliğim, ömrüne ömür katsın,
Vebalin sana değil, hesabıma yazılsın.
İman etmek ismine, ibadetten sayılsın,
Nedamet gösterenler, ateşlerde yakılsın.

Varlığın serap gibi, yaklaştıkça hep kaçar,
Sana dokunmak hayal, yokluğun elem saçar.
Sevdan yürekte hançer, her gün bir yara açar.
Sinemdeki yangına, kudretim kalmış naçar...

Yokluğun acı verir; varlığın ayrı azap,
Evinle meşgul kalbim, mütemadiyen harap.
Bedenim artık yorgun; düşmüştür ruhum bitap,
Sevdan, seven kalbimde, katlanan sonsuz azap.

Bu azapla bedenim, kavrulurken her gece,
Hakkımdaki çekincen, çözümsüz bir bilmece.
Aşkınla gökyüzüne, yazılırken her hece,
Aya yazdım ismini, ve öptüm onu gizlice ❣️☀️❣️☀️❣️