şimdi
dövünüp aglamak düşer bize,
tıpkıgöklerin agladıgı gibi.
vur, başını taşlara
acıları tat da vur,
tıpkı,
artık zamanı geldi,yeniden başlamanın,
yıllardır devam eden bu acılar dinmeli.
delik,deşik bir yürek, yıllar yılı yaralı,
çatısı hiç olmayan virane ev misali.
gözyaşlaı çaresiz,nafile bekleyişler,
Yalnızım karanlıklar ortasında,
tek başıma meçhule gidiyorum.
ömrümün son noktasında,
beni bekleyen seni görüyorum.
sabahı olmayan güne karanlık,
uçan bir martının kanatların da,
gemi bacasının bıraktıgı çizgide,
düşen yaprakların sessizliginde,
seni arıyorum.
her evin tüten bacasında,
pencerelerin önündeki hayalde,
toprak gece karanlığında,
örterken üstünü kendi gözyaşlarıyla.
dere, kendi sesini bastırıken derinliklerinde,
güneş, kızgınlığını belli etmezken,
yağmur, hırsından aglıyordu, gökyüzünde.
işte nefes tükendi,
sonunda bitti ömür.
ellerim iki yanda,
başım sol yana dönük.
ALLAHIM huzurunda,
boynu bükük perişan.
Y a çarmıha ger beni, gözlerinde öleyim.
ya toprakta ez beni, toprak olup gideyim.
bana olan nefretin hiç bitip tükenmezse,
ateşlerde yak beni, küle karışıp biteyim.
biryılı, binbir yılaçevirip te etme naz,
ateşlerde yanışım sana versin sonsuz haz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!