herkes görür beni sevdalı sanır,
bir yanım doludur, bir yanım yarım.
takatım kalmadı oldum yaralı
ben sana güvenemem artık hiç gönül
çok özledim, çok bekledim,
bir gün dahi.
seni seviyorum demedin,
sevgiyle bakmadın,
tutmadın ellerimi,
hiçözlemedin beni,
belki de hiç sevmedin
sever gibi görünüp,
alıp,oynadın benimle,
sıkılan bebek gibi.
hani çok özlüyordun duymayınca sesimi,
hani hep doldurmuştum, yüregindeki seni.
hastahaneler,
ne analar gördüm,
ellerinde çocuklar,
çare aramaktalar,
babalar yok,
ya işte,ya da gurbette.
Çocuk sevinçle gitti,annesinin yanına,
gözleri ışıl,ışıl mutlu şekilde.
ANNE YAPTIGIM RESİMLERE BAK diyerek,
anne itti çocugu,gazete okuyarak,
daha sonra bakarım diyerek.
ÇOCUGUN İÇ DÜNYASINI DA İTEREK,
Karlı dagları eritti,
himalayalardan erciyese.
tüm dilleri konuşan insanları dahi
eritti.
benmi erimedim,hemde nasıl.
ben...
işte nefes tükendi,
sonunda bitti ömür.
ellerim iki yanda,
başım sol yana dönük.
ALLAHIM huzurunda,
boynu bükük perişan.
Yağmur misali hep ıslanmaktı.
Aniden cıkısın kurtulusumdu
ne yağan yağmur var,ne de bir umut
Hoscakal bebeğim,hep hoscakalın
Bir mutluluktu,hep aranan o
bir kuş sesi gibi,
inceden inceye yankılanan.
biracı dalgası gibi yerleşen,
uzaktan yakına gelen
yüregimden yüregine yerleşen (EGER VARSA YÜREGİN)
feryadfın gizliden açıga çıkışında yok aydınlık,
annem içim yanıyor, resmine her bakışta,
lakin özlemin rüzgarı ruhumu yıkadıkça.
sana uzanan ellerim hep boşlukta kalınca,
sensizlik dünyasında gittikçe eziliyorum anam.
gece, agır sinsice çöküp yerleşince,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!