Atakan Kartaltepe Şiirleri - Şair Atakan ...

Hani var ya biri, ben desem değil! O desem değil!
Sevdiğim biri ki ikinci tekil! .. İkinci tekil!
Öğrenin bunu, öğrenin! Herkesler bilsin! Öğrenin!
Sevdiğim biri ki ikinci tekil! .. İkinci tekil!

Yaşıyorum aşkını... tatlı bir acı gibi,
Taşıyorum gönlümde onu baş tâcı gibi,
İçerim gözlerini, yudumlayıp sesini,
Çünkü bu aşkımın o... bir tek ilâcı gibi.

Bir dîl ki şu bendeki, kendi çılgın dili çılgın!
Gör hâlini - ahvâlini... affet, eyleme yılgın,
Bu küsmeler - gücenmeler, neden seni sevene?
Aşkı... sanma bir serapdır ya da çölde bir ılgın.

Bir aşkın var gönlümde... gören şaşırır kalır!
Aklım onla çalışır, fikrim ondan feyz alır,
O yüzün, gözün, sesin... bende, bende bilesin!
Gören ki ilk bakışta... ben değil de sen sanır.

Bu nasıl sevgi bende? Yok mudur acep az’ı?
Ne yıl gördüm yıllardır ne mevsim... Bahar - Yaz’ı!
Bir inat ki haspada... hâz’zı susmaktan alır,
Sil aklından adımı! Olmazsa... kazı! kazı!

Konup da dalına ben, ettikce ah ü figân
Ne gördün ne de duydun, der gibiydin “yan ha yan! ”
Yanmak ki senin için... bir zevktir benim için,
Ama yine isterim, insâf edesin... inan!

Ağlarsan mavi mi akar göz yaşın?
Ağlarsan ağrır mı o güzel başın?
Sıhhat, afîyetle geçer, dilerim,
Yaşarsın, yüz olur dilerim yaşın

Değildir aslında “bir dil bir insan”,
İnsansın! Kaç kelime biliyorsan! ! !



Ekim’07

İ.’dan Ö. yaşadımsa da ben...
Yaşamak mıydı o acaba? ..
- - -
İ.’dan S. yaşıyorsam da ben...
Yaşıyor muyum ki acaba? ..

“Çöz ipimi” dedikce “hangi ip ki? ” diyorsun,
Sen taktın ya tasmama... bal gibi biliyorsun!
Ardın sıra gelmekten, yaltaklanıp durmaktan,
Ben olmaktan çıktım ben, daha ne diliyorsun?