son ilaç
tek doz
tek vuruş
bitti işte söylenecek sözler uçmuş
aklımın hangi adasını dolaşsam:
sığınmadan önce unutmanın büyüsüne
yaldızlıyorduk yalnızlığımıza konan kuşları
yeni yetmeliğimizi büyütüyorduk
birbirimizin ellerinde
ardına bakmamalıydı kadın
Ben yaşlandıkça
kanat kanada uçuyor
hızlı kuşları zamanın
Yanı başındayım oysa
kimliğimin aynası
bir güzel kızın
anacığım
yarım içerde
dışarda yarım
gözlerim dünyaya dönük
bastığım yerde duruyor inatçı ayaklarım
kapattım kapılarımı aşka
başkalarını süslesin artık
yorgun kalbimin dört göz odası
tıka basa dolu ölü anılarla
bıraktım baharı gelip geçsin
unutunca gülmeyi
içime gömdüm sahipsiz bir ölüyü
göç özleyen kırlangıcın merakındayım
çocukken ardına düştüğüm düşler miydi
büyüdükçe soluğumu kesen eller?
kanatlandı korkular
Ağustos’ta Marmara
küçük Akdeniz’di sanki
iki çocuk büyüttüm de
nasıl anlamadım ateşlendiğini
İçimin mevsimi bahar dalı, kuş sesi
gözbebeklerimde izi ilk gençliğin
ayna kırığı yansımalardan
bir yanılsama çizgilerim
yıllanmış kumaşsın
eskimiş, eprimiş, çizgi çözgü ipliklerin
değişir koltuk yüzleri usta ellerde
ya ne yaparlar dersin yorgun bedenleri?
gözlerinde incinmişliğin gölgeleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!