ŞİFALAR OLMASIN
-O kendini biliyor!-
Duydum ki kahrından hasta düşmüşsün
Ne diyeyim daha beter olasın
Vali kebabından tosta düşmüşsün
Tecrübeyle sabittir ki
Şiir karın doyurmuyor
Tüm şairler şahittir ki
Şiir karın doyurmuyor
Rivayet edilir ki ta zamanın behrinde
Ücra köşedeki bir Anadolu şehrinde
Tam bir insan evladı adil bir vali varmış
Valiyi herkes sever herkes saygı duyarmış
Ağabey yanından geçip gittiğin
Bir garip çocuğum ben sokaklarda
Vaki mi acaba merak ettiğin
Nasıl yaşar onca can sokaklarda
Ana yok baba yok bir kendi başım
Ayaz bir aralık akşamında
Her şeyi, herkesi, seni bırakıp arkamda
Bir yanımda gam bir yanımda keder
Yürüdüm yürüdüm
Ve böyle bir gecede geldi ölümüm
Ne eve yetişme telaşı vardı
SÖZ VERİYORUM
Gül yüzlüm bak sana söz veriyorum
Bir daha gönlünü kırmayacağım
Tamirat işine hız veriyorum
Düzeltene kadar durmayacağım
SU YANDIĞINDA
Kınadığın hâller gelmeden başa
Ne desem nafile ne yazsam boşa
Öyle bir gün gelip tekerin taşa
Ve bıçak kemiğe dayandığında
Bilmezden gelsen de ettiğin cevri
Günde beş yüz kere kırdığınım ben
Ne gün bitecek bu istibdat devri
Her gün bir Fizan’a sürdüğünüm ben
Yaz kızım;
Hakimi savcıyı aşk davasına
Karıştırmaya yer olmadığına
Tarafları sokup cenk havasına
Vuruşturmaya yer olmadığına
-Osman’a Mektup…-
Dosta gider dediler biz bir araba aldık
Sayesinde yolumuz oldu sanayi Osman
İlk haftası geçmeden tatilde yolda kaldık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!