-Agamın Hikâyeleri-4-
Bir zamanlar bir köyde kör bir çoban yaşarmış
Bir sürü koyun ile bir de keçisi varmış
KENDİNİ BİLMEZ
-O kendini bilmiyor! -
“O kendini bilir” diye yazmıştım
Kendini bilmezin biriymiş meğer
Ayıp olur diye hafif kızmıştım
KİBİRLİ ŞEY
-O kendini biliyor-
Attın altta kalanlara
Çatal kazık Kibirli Şey
Seni adam bilenlere
Karanlıkta kör parmağı gözüne
Dürtülenler anlar benim hâlimden
Her mecrada bin bir kapı yüzüne
Örtülenler anlar benim hâlimden
Dünyadan mezara gizli bir kapı
Açarak gideni gördü bu gözler
Ele zehir verip kendisi hapı
İçerek gideni gördü bu gözler
Hiç kırılmam sanma gönül
Biri gelir kırar seni
Melek olsa kanma gönül
Huri gelir kırar seni
Duyduğun sözü deliden
Bu seçimde birçok aday adayı
Bir sebepten girememiş listeye
Dolduranlar kulis denen odayı
Bir sebepten girememiş listeye
Koyun olmayınca ne ise keçi
O minvalde adam sayılır Rıfkı
Öyle kolay sarhoş olur ki içi
Zannetmem dünyada ayılır Rıfkı
Yüzümde duran şu eğreti gülüş
Benden bile ne sır saklıyor bilsen
Gönlüme öğüdüm şimdiden alış
KOMŞU KIZINI TEKZİP
Yok deme; her sabah bizim sokaktan
Geçerken baktığın ben değil miydim
Doldurup çayını gülüp uzaktan
İçerken baktığın ben değil miydim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!