Aşkının Ateşiyle Yanmaktadır Yüreğim

bu gün hiç kendimde değilim
sorup duruyorum kendi kendime
neden? neden ben sensizim?
şiirim bunu lütfen bana söyler misin?
yokluğun hasretin deli ediyor beni
sensizliğim aklıma düşünce
bir hüzün sarıyor bedenimi
ışıksız kaldım gözlerim karardı
sanki gündüz bile
gece gibi zifiri karalıktı
nedense bu sabah güneş de doğmadı
kar yağıyordu her yer bembeyazdı
ben senin dünyana
her sabah saatini hiç sektirmeden
pırış pırıl doğan bir Güneş'im
gecelerine çıkan bir ay ve yıldızım
biliyor musun ben sana delicesine aşığım?
ben böyleyim bazan sitem ederim işte
sensizliğim beni deli edince
şiirim sakın sen bana aldırış etme
sen de benim uzaktan olsa da
ışıl ışıl hiç sönmeden yanan ışığımsın
ne olursun sevgili şiirim
ömrüm boyunca hiç sönme sakın
baktığım her yerde
bir tek seni görüyor gözlerim
inan ki yalnızca sanadır
aşk dolu sevgi yüklü sözlerim
ben seni çorak toprakların
suya hasreti gibi özlerim
biliyor musun sevdiğim?
aşkının ateşiyle yanmaktadır yüreğim
sevdandan kavrulsa da bedenim
bir gün çıkıp gelirsin diye yolunu gözlerim
buralara gelemezsen de
kavuşamazsak da bu alemde
sakın hiç üzülme sevgili şiirim
bil ki ben seni mahşerde de beklerim
24.01.2006
Hüseyin Erdoğan