Aşkın şımarık çocuklarıydık biz
Senin küsüp gitmelerin vardı
Benim kalbime tuz basan inatlarım
Susmak ne büyük çaresizlikti
Sensizlik ne büyük susmak
Bir mutluluk şiiriyken sevdamız
Gurbet oluverdi
Ya şiir ayrılığı sevdi
Ya ayrılık bizi
Aşkın mutlu çocuklarıydık biz
Pireden deve çıkartırdın kimi zaman sen
Ben ise kimi zaman yorganı yaktım pire için.
Ne deve aşkımız olmaya yetti
Ne yorgan mutluluğumuz etti
Gel sevgili
Bana kadar yolun olsun
Gel ki bir ana kaybetmesin çocuklarını
Ne sen yetim olmayı becerebilirsin çünkü
Ne ben öksüz
Aşkın masum çocuklarıyız biz sevgili
Gel ki Ferhat kadar dağ
Mecnun kadar çöl olsun sevdamız
Biz aşkın cefasıyız
Gel bir yerlerde delinen dağlar yıkılmasın
Gel ki bir Leyla kadar su olalım sevgili
Biz aşkın filiziyiz
Tohumlar öldü uğrumuza
Öyle bir yeşersin ki sevdamız
Aşkın şehitleri kalmasın arafta
Gel bir vatan yıkılmasın uğruna
(2012)
Kayıt Tarihi : 13.3.2013 20:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İshak Yılancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/13/askin-cefasi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!