Aynı sulara taş atıyoruz. Sekip geliyor bizi buluyor… Tüm günahları sil baştan edecek kadar masumuz ve bir o kadar kirli… Aşkın yıkanmış halinden olsa gerek gözyaşlarımızın hiçbir kirpikte tutunamıyor oluşu… Oysa biz tüm aşklarımızı temize çekmiştik satır başlarında; onca kirlenmişliğimize rağmen… Şimdi yaşayıp yaşamamak arasına gelgit rüzgârları serpişiyor ve kimsesiz oluşumuzdandır geçmişin bize hatırlattıkları karşısındaki tutukluğumuz…
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…