Aynı sulara taş atıyoruz. Sekip geliyor bizi buluyor… Tüm günahları sil baştan edecek kadar masumuz ve bir o kadar kirli… Aşkın yıkanmış halinden olsa gerek gözyaşlarımızın hiçbir kirpikte tutunamıyor oluşu… Oysa biz tüm aşklarımızı temize çekmiştik satır başlarında; onca kirlenmişliğimize rağmen… Şimdi yaşayıp yaşamamak arasına gelgit rüzgârları serpişiyor ve kimsesiz oluşumuzdandır geçmişin bize hatırlattıkları karşısındaki tutukluğumuz…
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 20.7.2014 19:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!