Aşk Ne Kötü Şey 2 Şiiri - Ahmet Beltekin

Her zaman böyle,dalgın duygulanmalar,düşünceli beklemeler,
Soluk hatıralar,zamandan çalmaya çalıştığımız anlar.
Ve umutların mavisini siyaha çeviriyorsun,
Hayattan kopuyorsun,uğruna bir ömür yanıyorsun,
Onsuz yaşayamazsın sanıyorsun,
Rüyalarından korkarak uyanıyorsun,bağlanıyorsun,inanıyorsun,
Her yerde her şeyde onu anıyorsun,mutluyum diye avunuyorsun.
Sonra içindekileri öldürüyorsun...
İşte böyle, aşk hayâl ettiklerini öldüren tek şey,
Ama acı veren her şeye katlanıyorsun,
Yüreğinde koskoca bir boşlukla kalıyorsun,
Aşk yaşamadıklarını hatırlatan ne kötü şey...

Bazen çok sevdiğini söylüyorsun,bazen nefret ediyorsun,
Gülüyorsun,ağlıyorsun,pişmanlıklar yaşıyorsun,
Yürek atışlarında hasret oluyorsun,bütün özleyişlere tutsak oluyorsun,
Mavi aydınlıkları unutup siyahlarda kayboluyorsun,
Hep eski mevsimlerden arda kalan tek şey,
Hüznü bile bir başka güzellik,bıkmadığımız bir umut,
Aşk,buğulu camlardan kalp gibi silinen ne tuhaf şey..