Aşk kokuları Şiiri - Mehmet Necip Özmen

bir acıdır
saplanır ki bazı
sökmesi zor
durmazı kanamanın
masum düşünceler
kördüğüm düşünceler
düşünceler kısmeti bağlı
edebinde
kana bulanmış insansın
ha varsın
ha yok
bir yerlerde çiçekler açar
kokulu
renk renk
bir yerlerde güzel ve şuh kadınlar
delip geçer bakışları
mahzende yıllanır duygular
sunamazsın
kör olası
sımsıkı tutarsın aşkını
atamazsın içinden
yıl be yıl eskitir seni
ama
canımın içi gidiyor bir şeyler
yiyip bitiriyor
atılmıştı sonralara
bu gün /dü yarın /dı sonralar /dı
sonu varmazlar
hep vardı sende
hiç aramadın
ayıl
ayıl git o kadına adamsan
ayıl git o adama kadınsan
ve miskinleş
ve mayış
sonra sarıl
anlat şimdi gördüğünü
kadın
şuh ve tılsım
adam
yıllanan ve aç
hani kaç zamandır mahzeninde
yıllardır saklı kalan
bir sen yoksun canım
sen
eksik olan
sökmesi zor
saplanmışı acıların
dinmesi zor
durmazı kanamaların
bırak ağlaşmayı
bırak ahı vahı
yaşlanıp daha da yıllanmadan
bakıver etrafına
bir bahar daha yaşıyorsun farkında olmadan
erişmeden
son baharlar kışa

alıp eline şeytan filesini
kelebekleri kovalar mısın

25 Nis. 2007/Denizli