Kararsız (Ayrılık) Aşk ve Büyük (Bitmeyen) Aşk varmış bir zamanlar. Bunlar beraber bir yola çıkmışlar. Aynı yolda ama kimi zaman beraber kim zaman yalnızlarmış bu yolda. Büyük (Bitmeyen) Aşk her zaman Kararsız (Ayrılık) Aşk’ ı beklemiş önde olduğunda, arkada olduğunda ise ona ulaşmak için koşturmuş durmuş. Ve bir gün Kararsız (Ayrılık) Aşk’ın içindeki parantezler –‘ Biz artık aramızda kimse olsun istemiyoruz’ demişler ve aralarındaki (Ayrılığı) özgür bırakmışlar ve () birbirlerine kavuşmuş iki parantez.
Kararsız Aşk bir anda neye uğradığını anlamamış ve şuursuzca Ayrılık olmuş. Daha sonra Büyük (Bitmeyen) Aşk bu Ayrılıktan çok etkilenmiş ve Büyük (Bitmeyen) Aşk’ tan ‘Büyük’ ayrılarak Kararsız Aşktan kalan ‘Ayrılık’ a gitmiş. Karasız Aşk Büyük Ayrılık olmuş ve Büyük (Bitmeyen) Aşk’ ta (Bitmeyen) Aşk olarak kalmış. Daha sonra Büyük Ayrılık yoluna kendi devam etmeye karar vermiş ama onu o yolda ‘pişmanlık’ yakalamış. Ve ‘ ayrılık’ ı yolun kenarına atıp onun yerine geçmiş ve Büyük Ayrılık yola ‘Büyük Pişmanlık’ olarak devam etmeye başlamış.
Bu arada (Bitmeyen) Aşk parantezlerden kurtulmuş ve yola Bitmeyen Aşk olarak melankoli şekilde kendine bir yol bulmuş. Bulduğu yolda ilerlerken Kararsız Aşk’ tan ayrılan daha doğrusu parantezlerin dışladığı ‘Kararsız’ takılıvermiş ‘ Bitmeyen Aşk’ ın peşine bu duruma bozulan ‘ bitmeyen’ hemen ayrılmış ‘ Aşk’ tan. Ve Aşk yoluna ‘ karasız’ la devam etmiş.
Bu kararsızla devam ederken yolun kenarında bir sarmaşığın bir fesleğen’ i sarmakta olduğunu görmüş, üzülmüş Fesleğen’ in durumuna; Ayırsam mı? acaba diye düşünmüş, ama benliğindeki ‘Kararsızlık’ onu engelliyormuş ama en sonunda Fesleğenle Sarmaşığı ayırmış.
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
emeğinize sağlık kutlarım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta