Tomurcukların açamadan donduğu
Yüksek yüksek rakımlar var içimde.
Sahipsiz bir doruk olabilirim
Ama sönük değilim
Burçlarından aşağı
Patlamaya hazır bir volkanım
Doluyum anlıyor musun doluyum
Ömrümün parmak uçlarında geziniyorum
Ha saldım kendimi ha salıyorum
Sarp kayalıklarına tükenmişliğin..
Bir sela yankılansın burçlarımda
Bir kuzu ağlasın dibimde
Gömülmeye hazırım
Her gün bir hayalim dondu
Buz gibi bu nabzımda
Isınamadım terk edilmişliğin
Cehenneme sıcağında
Sabah dondum akşam dondum
Kutuptan bakışlarda
Hiç kimse avuçlamadı beni
Derinden, yüreğimden
Kışlarda kar yağdı, yazlarda çığ...
Ne elim uzandı ne ayağım vardı
Erişemedim cehrendeki güneşe
Ayazların çarptı yüzümdeki gülüşe
Oysa
Aşk dediğin böyle erişilmez mi olmalıydı?
Yada sadece kanadı olan mi uçmalıydı
Ya hayali olan ey yar, ya hayali olan...
Kayıt Tarihi : 16.7.2018 02:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!