Kadınını, erkeğini
Çocuğunu, bebeğini
Savaşını, barışını
Her türlü yarışını
Gidersen
Gözyaşım ayaklanır ardından
Yalın ayak dökülür yollarına
Yüreği sökülür düşlerimin,
Boynu bükülür
Tutmaz olur dizlerim
Sabrın üzengisine vurulur
Yürekte sancı
Dilde ah etmez feryad-ı ızdıraplar
İçte kırılır elemin sesi...
Can çaresiz...
Bırakırken gözlerime yokluğunun kıyametini
Unuttu mu yüreğin yâr,
Unuttu mu aşkın merhametini?
Sende en kaybolduğum anda
Canımı yaktın bir vedanın kolunda
Gelişin düşlerin habercisiydi
Kirpiğimde bile çiçekler açtı
Bakışın kutsanmış aşk elçisiydi
Gözlerin ruhuma kutlu ilaçtı
Gülüşün güneşi kıskandırandı
Ey onurlu ağıtların
Yürek yakan sesi
Postalında saklı durur
Vatanımın tozu
Miğferinden akar teri hürriyetimin
Alnında aklanır
Ayrılığı giyiniyor anılar
Dudağımda ağlayan adın kadar
Sensizim...
Gözlerin gözlerimden göç edeli
Kirpiğimde üşüyor düşler
Oy Dila...
Turna duruşlum
Türkü bakışlım
Oy bahtıma kara çalan
Bedenim değil içimdir yaktığın
Dilimde zikir oldun
Şiirin hikayesi
Şairliğim öldü yokluğundan, ağlasın şiirlerim...
-
Esmer anılarım vardı
Kirpiklerim nöbette
Uykularım firar
Gözlerimin bile sönmüş çerağı
Bağrımda ise ağır bir suskunluk yar...




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!