Arzu Karadoğan Şiirleri - Şair Arzu Kara ...

Öyle bir gidiş gittin ki benden
seni bulmaya bin ömrüm olsa yetmez
Yetmez ama,
Aramaz bir başkasını da
Çünkü;
Yüreğim yüreğimi,senden başkasına yar etmez..

’Serçeler ağlarsa ölürmüş ’

..............

Biliyorum
Gelmeyeceksin...

Bu gece ilk kez ağladım
Siyaha aldanmış acılara
Düne ait sancılara
O an dövmek geldi seni içimden
Belki de çok fazla sevdiğimden

ben sende kuşları sevdim
perdesiz gecelerin penceresine konan
hiç gelmeyen akşamların sefasında
unuttum gündüzleri
hüznün karanlığını sardıkça kirpiklerim
hayal meyal bir rüyada olman ihtimaliyle

Ben aşkı gözlerinde tanıdım
Gözlerin ki, can yangınıma ırmak
Ve şimdi zaman
Bir değil, bin yıl kadar gözlerinden ırak

Çocukluğuma...

Hep azlığın içindeki çokluğu görmeyi sevdim.
Yoktu öyle süslü püslü göz alıcı bebeklerim.En güzel oyuncağım taşlardı.
Ayak taşı, beştaş...Belki de o yüzden kalbim hiç taşlaşmadı.
Evcilik oynardım. Çamurdandı tencerelerim tavalarım. Bir heykeltraş edasıyla onları yapar güneşte kuruturdum. Sonra kavak ağacının yapraklarından sarma sarar içlerini doldururdum. Ellerim çatlardı ve eve gittiğimde annem yine mi çamurla oynadın der beni yıkar temizler ellerimi kremlerdi.O mutluluk her şeye değerdi.O zamanlar büyüklerimiz biz oynarken başımızda beklemezlerdi.Çünkü sokaklar güvenliydi.

Gözleri soğuk bir perşembe öğlesi
Düşmedi kirpiğime yağmurun böylesi
Arşınladım yolları içimdeki sesle
Kalbim yalın ayak,adımlarım aheste...

Ruhumda göç,gövdemde yıkım

Sevdim;
Adamakıllı sevdim.
Yüreğimin üzerinden ırmaklar geçercesine,
Su gibi bir aşkı gözlerinden içercesine,
İçimdeki yangına gömlekler biçercesine.
Söze gerek yoktu,

Biliyorum senin de aklından çıkmayacak anılar
Gitmeyecek içinden bana ait ne varsa
Ve ne varsa gelecek ardın sıra bir bir
Sen de özleyeceksin benim gibi
Sen de ağlayacaksın gecenin bir yerinde
Dalıp dalıp gideceksin uzaklara

Yüreğim kanadı kırık bir serçe Hasretine konmuş Eğilmiş dalım Sensizliğim kopmuş Büküldüğü yerden... Buz tutmuş ruhumun elleri Ayaza kesmiş bedenim Aklımın gel/gitlerinde Ben yine yüreğime firarım... Tenimde zemheri üşümeleri Soluk soluğa kalmış dermanım Nefesimden düşen sonbahar sarısı Ellerimde yanan düşlerimin Kirpikleri ıslak İçimde kırık bir ağrı Hüzün karası... Yüreğimin secdesinde okunur Beş vakit vuslat Sızlar içim yarası Nerdesin... Gölgesini kaybetmiş ruhum Sensizliğin zeval vakitlerinde Tepeden bakıyor günüme ayrılık Tenimin kuytularında hıçkırıklarım Dayanmış sırtıma yokluğunun huzmesi Süzülüp sen oluyor çaresizliğime Sensizliğe inat Dokunamasam da aşkına Bendesin... Vedalar mühürlenmiş dilimde Kilit vurulmuş yürek sesime Sicilime düşmüş lâl olan yanım Seni k/anıyor Çığlık çığlığa Dilsizliğime perdesin... Gözlerimde kırılıyor özleminin ayracı Yokluğun sol yanıma hiç yakışmıyor Saf tutuyor sabrım Umutların ârâfında Bekliyor yâr lütfunu Tâ derinden bir gün bana Gel! desin... 10.03.2011