Mevsim sapsarı ve güz
Heyecan içinde binlerce yüz
Ve iki katı elleri
Sivas elleri...
Eller yüreklerde
Beklemek diyorum
Pencerlere dizilmiş saksı çiçekleri gibi;
Her yaprağında bir umut.
Gel gör ki
Yağmur soluyor kent
Kim bilir belki bir gün
Otururuz bir ağacın altındaki bir banka
Sen gözlerime bakarsın
Ben şiirler okurum sana
Hani seninle susmak da güzel dersen
Bugün çöpten kağıt toplayan bir amca gördüm
Balkonda biriken kartonlar vardı
Alıp yanına götürdüm
Ayak üstü sohbet ettik
Evi kiraymış
Gündüzü arar gece
Işıkları sönmüş sokakların yakasında
Zulasında gözlerim.
Uykum eskir,
Yastık eskir,
Ben eskirim,
Gün benden yana
Güneş benden yana
İçime düştüğün andan bu yana
Ve yaz tadında gece
Süzülmüş ışığı
Aşk dediğin bende bir kere olur
Ben hâlâ sendeyim, sen nerdesin yâr?
Söz verdiyse gönlüm, sözünde durur
Ben hâlâ sendeyim, sen nerdesin yâr?
Gittim de unuttum sanma ha sakın
Az şey değildi seni sevmek
Bir demlik çaya sığdırmak geceleri
Sabahlara kadar uyuyamamak
Gözümden yağmur gibi düşerken hasret
Hep aynı şarkıdan sarılmak yokluğuna
Aylardan Kasım
Günlerden hüzün
Ve son yaprakları dökülüyor güzün
Hava soğudu soğuyacak
Ama kalbimde sevgin
Arkamda tahta kapılı bir ev
Cumbalı pencereleri
Numarası yedi.
Sen yoksun ya
Kim sular şimdi




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!