Gitmeliyim buralardan.
Gece dağıttığım yatağımı toplamadan
Gözlerimdeki çapakları yıkamadan.
Ütüsüz giysilerime aldırmadan.
Gitmeliyim buralardan...
Saksıdaki çiçekleri sulamadan.
Canım sıkkın bu aralar.
Ne yapsam bilemiyorum.
Koskoca İstanbul dar geliyor.
Nereye gitsem boğuluyorum...
Eminönü'ne gitsem varoş kalabalık.
Büyüme çocuk!
Sen büyüdükçe annen baban ölüme yaklaşacak.
Annenin babanın kıymetini bil.
Onları canından çok sev, kırma.
Büyüyen insanlar kaybedince pişman olacak...
Köy girişinde beklerim seni
İçimde bir gün dönerse ümidi
Gönül bahçemin soldu çiçekleri
Dönülmez yollara mı çıktın sevdiğim
Yediverenler açtı sensiz toprakta
Seversin,
Sevdan ilk işlediğin sevap gibidir
Günahlardan sakınırsın.
El bebek gül bebek bakmaya doyamaz, doyamadıkça da kıyamazsın.
Üzerine titrer, dünyayı karşına alırsın...
Ne bir istasyon oldum tren için durak olan,
Ne bir tren oldum istasyonlara uğrayan.
Ne de bi demir yolu oldum treni istasyona kavuşuturur gibi yapıp aslında uzaklaştıran...
Ben bi gar müzesi oldum,
İstasyonlarda hüzünlü ayrılıklarla beraber,
Aşk gökkuşağına benzer.
Rengarenk, bi o kadarda gizemlidir.
Nerede başlayıp, nerede biteceği hiç belli olmaz.
Bir gelir ki, hayatını yerle bir etmeden 'vallahi bırakmaz'...
Bi bakmışsın,
Bu akşam yağmur altında yürüdüm
Ve anladım ki,
Kız Kulesinde de olsam,
Yağmur bi b'aşka yağardı
Yanımda sen olsan...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!