Gülün hüznü ayyukta, yüreği nar oldu bilemedim
Güle düştü abı kevser, buhar oldu bilemedim
Yaprağımda bir fırtına, rüzgar oldu bilemedim
İlanı şan olan sevdam, bana ağyar oldu bilemedim
Dünya bir garip; bi hiç, önümde soldu bilemedim
Bilmem ki yol nedir yordam ne
Aklımı satılığa çıkardığımdan beri yalnızım
Yıkıla yıkıla geçerken harabelerden burnuma gelen kötü kokular
Pis, iğrenç ve yıkık dökük, talan edilmiş hatta terk edilmiş…
Damağımda açlığın içimdeki karın gurultusu
Vitrinlerin hadi beni al sesleriyle karışıyor, üşüyorum ağzım sulanıyor, çok açım…
Boş ve be…
Bu günde senden olsun
Bana ısmarla.. tüm kadahler bana dolsun
Ne sen sor ne ben anlatayım cebimdeki hiçliği
Ben anlatayım soruları meze tabakları sorsun
Kaldırabilseydim gelirmiydim bu kadar piçliği
Bir efsunlu gece yağdı üstüme
Aydınlık aradım garib gönlüme
Rüyalara sığınıp sordum kendime
Eğlenip güldüğüm bir günüm varmı
Ne Leyla bana yar oldu nede ben mecnun
Çıkar dediler...
Aklından beklediğin kıvraklığı
Tenhaların sıcaklığına değiş...
Kaybol gözlerin buğusunda
Yarın busesinde eri...
Kırdım kader kalemini koydum kenara
Alıp çıkarma ki toz gizli kalsın
Buz içinde donarken dönüştüm nara
Üfleme ruhuma har gizli kalsın
Başımı eğip sıktım elimi derdinle
Gamı kederimi bol eyleyen dilber
Sen ki virdimi hüzünden ayırmadın
Yevm hesabımı kuruş kuruş nakşeder
Leyli intizarımı neş’eye hiç çevirmedin
Ne etrafımda var bu hicrigamım
Bir telli turna gibi titredim öldüm
Kanadımda rüzgarı bilmedin felek
Ne bir murat aldım ne de bir güldüm
Akan göz yaşımı silmedin felek
Alamadım ben o yardan muradım
Koca bir derya sanırdım kendimi
Ufacık bir meltem esti feth oldum
Dipsiz kuyulara anlattım derdimi
Aksi tüm semayı sardı feth oldum
Uzak bozkırı kırpmadan görürdüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!