Arif Altunbaş Şiirleri - Şair Arif Altunbaş

Ceylan yükseklerde gezer
Vadiyi zirveden süzer
Onurlu bir hayat için
Bulutlar üstünde yüzer

Ceylan dağların maralı

Saçların dökülür gözün üstüne
Söğüt dallarının ağdığı gibi
Gözünden yaş akar yüzün üstüne
Havada bulutun yağdığı gibi

Sözüm yoktur senin sözün üstüne

Güneş doğunca seni fısıldardı kulaklarıma
Tüm kuşlar senden haber getirirlerdi bana
Ay,samanyolu ve yıldızlar kapanırdı ayaklarıma
Bütün bunlara ben layık olmasan bile
Erenler rüyalarını ve sırlarını anlatılırdı bana

Karşıma çıksan bile tankınla tüfeğinle
Dipçik ve süngülerin sindiremedi beni

Adam gibi duruşum girer rüyalarına
İşgencen, baskıların yıldıramadı beni

Hakikat yolundan biz asla dönmeyiz
Bedenler lime lime paralansa da
Hakkın yolunda şehit olanlar ölmez
Binlerce kurşun yiyip yaralansa da

Engelleri aşıp da yıkar gideriz

Kafdağlarından hayal yurduna
Nehirler gibi akınca sevda
Doludizgin koşar bir Küheylan
Son verir aniden yanlzılığına

Aşk geceleri aydınlatır

Aradım seni ben hep diyar diyar
Görüyorlar yokluğunda hor beni
Dağa değil saçlarıma yağdı kar
Geri dön de tarihime sor beni

Sensizlik içimde kanayan yara

Aklımdan çıkmıyor hatıraların
Gölgeniz görünür rüyalarımda
Beklerim ha bugün ha belki yarın
Gelirsin diyerek hülyalarımda

Ömrümün baharı geldi de geçti

Kızım Fatıma,ya

Buğulu gözümden ak ak bulutlar
Göçmen kuşlar ile gelmezse sana
Yüreğimde çicek açan umutlar
Katil kurşun gibi sıkılır bana

Ne zaman ülkemi düşünsem
Buzullar çözülür kutuplarda
İşgalciler uykusuz gecelere sığınır
Çığlar kopar zirvelerin başında
Bir off çeksem isyan düşülür kayıtlara
Bir deprem fırtınası eser