Uzakları yakın ederdik
Uykuyu birlikte yenerdik
Şimdi niye böyle olduk
Birbirimize mesafe koyduk
Söyle yabancı mıyım
Suskunluğa bürünür cevap vermezsin
Sonra unutur unutuldum dersin
Ben sitem etmezken sen edersin
Anlayamadım ben seni çözemedim
Son şiirlerimin adresi sensin
Yalnızlığım beni bırakmıyor
Kovsam da bir türlü gitmiyor
Yüzsüzce peşime takılıyor
Kalabalıkta bile buluyor
Kurtulamıyorum ah olmuyor
Kaçamıyorum hemen yakalıyor
Duvarlar üstüme geliyor
Vefasız merhametsiz sokaklar
Sanki pencere başında oturmuş bakıyor
İçimden bir şeyler kopuyor
Kapım kapandı
Aşkından yanıp tutuşsam da
Deli divane olsam da
Yıkık dökük virane kalsam da
Gittim mi bir daha geri gelmem
Giderken veda bile etmem
Huyum böyle inadım inat
Bilir misin ben nerdeyim
Yüreğinin götüreceği yerdeyim
Sende kaldı yüreğim
Gel de hemen ordayım
Sensizlik diken gibi yüreğime batıyor
Küçüktüm ufacıktım
Top oynadım acıktım
Kurtlar sofrasına düştüm
Doymadan sofradan kalktım
Yarım kalmış hayatın
Seni düşünüyor özlüyorum ağlıyorum
Böyle geçiyor benim bütün günüm
Kimse bilmiyor sen de bilmiyorsun
Derdimi paylaşmıyor içimde büyütüyorum
Mutluydum yalnızlığımla
Yapraklarım dökülürken
Yiterken düşlerim
Yaşam dehlizinde
Yokluğa düşerim
Yüreğim kurudu
Sadece selam veriyorsun
Ce deyip kaçıyorsun
Ne bu suskunluğun
Niye bana soğukluğun
Her an seni özlüyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!