Eylül'de deniz
Sakin ve temiz
Sahil sessiz
Sarmış tenhalık
Yakamoz vururken
Düşlerim yazdı güz geldi soldu kurudu
Dünyam baharken yüreğim yine kara kış
Dağlarım ulaşılmaz yollarımı kar kaplamış
Dertlerim anlaşılmaz yalnızlığım katlanılmaz
Denizim durulmuyor dalgalar boyumu aşmış
Hüznüm sevincim
Her şeyim sensin
Hayat sürmez sensiz
Hastanım Beşiktaş
Feda olsun canım sana
Tepeden bakıyorlar görüyorlar hakir
Ayırıyorlar hep zengin fakir
Ne akıl kalmış ne fikir
Ne de tek bir şey bakir
Bu ne biçim dünya
Sevmiyorsa önemsemiyorsa
Üzülme boşu boşuna
Sakın ha ağlama
Yazık o gözyaşlarına
Boşver bitsin
Kelimelerim yetmez
Kalemim yazmaz
Yazmasam hiç olmaz
Yüreğim susmaz
Boğazımda düğümleniyor adın
Bu gece bir hoşum
Ben galiba biraz sarhoşum
Anladım anlamsızım boşum
Ah anlatamam dönüyor başım
Dünya dönüyor benimle
Ateşe düştüm
Hamdım piştim
Yandım söndüm
Özüme döndüm
Hayat öğretiyor acı acı
Hoş geldin dünyaya bebek
Hayat güzel derdi büyük
Her gün dünden bozuk
Her giden düş buruk
Ninnilerle uyutulursun
Sahaya çıkmadan sakatlandım
Soyunma odasında bırakıldım
Seyircim yok sessiz tribünlerim
Kaleci gibi çaresiz ve yalnızım
Hayat paslaşınca güzel ama




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!