Karanlıktan çok korkuyorum
Bir tutam aydınlık arıyorum
Cafcaflı,gösterişli ampuller beni aydınlatmıyor
İçinde hapsolduğum karanlığı daha da arttırıyor
Yazılmamış şiirlerim
Söylenmemiş sözlerim
Hiroşima Nagazaki
Dünya yıkıldı sanki
Ne düşündüler masum bebekleri
Ne sızladı zalim yürekleri
Zalimlerin var topu tüfeği
Kalleşçe öldürdüler Bahriye Üçok'u,Turan Dursun'u
Muammer Aksoy'u,Uğur Mumcu'yu,Necip Hablemitoğlu'nu
Kim yaptırdı size bunu
Cennetten aldınız mı tapunuzu!
Herkes sustu
Yıllarca hapislerde yattı
Düşünce suçlusuydu,sakıncalı piyadeydi
Cesurdu,korkusuzdu,yiğitti
Karanlığın üstüne gitti
Hiçbir şey onu yıldıramadı
Kelleni verdin cumhuriyet için
Ulusun uğruna canını feda ettin
Baş eğmedin yobaza baş verdin
İnandın,dövüştün,öldün
Laikliği,devrimleri kanunla değil kanınla korudun
Asteğmenim,öğretmenim,devrim şehidim
Dağıtır uçurur saçlarını
Savurur rüzgara karşı
Şiddetlenir denizin dalgası
Büyüleyicidir İzmir kızı
İzmir'de bir deniz kıyısı
Gözlerimi dinleme
Onlar hep yalancıdır
Sözlerimi unutma
Zaman beni haklı çıkartır
Sevdan ile yandım
Benimle oyunlar oynadın
Kullanıp bir kenarı attın
Ben ucuz bir oyuncağım
Sen daha pahalılarına layıksın
Beni sokağa atma
Alışmaktan korkuyordun
İşte benden kurtuldun
Şimdi ben ne yapacağım
Seni nasıl unutacağım
Nasıl yapsam olmuyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!