Anne, sıkıntı ve kederlerim olmuş tomar, tomar yumak, yumak!
Sıkıntılarım azalsın diye, çok isterdim dizlerinde derin uykuya dalmak!
Zalim insanlar artıkça artıyor ha bire,
Karınları kazan olmuş, yedikçe yiyorlar, bilmiyorlar doymak!
Anne, gülmeye hasret kalan bu somurtkan yüzüm, hep asık.
Kemlik bilmeyen sevdalı gönlüm, olamıyor artık hiç kimseye âşık
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta