Ben hiç sıkılmadan düğümlerinle
beni kendine bağlamanı
seni beklerken öğrendim
seni beklerken tattım ben olmanın dayanılmaz hazzını Konuşabildim kendimle hayalini gösteren penceremde Hem de kulaklarım hiç kızarmadan!
Seni düşünürken yok ettim zaman-mekan ilişkimi
Zaman bitmesini istemediğim bir yolculuk
Mekan ise cennetinden bir bahçe âdeta...
Orhan KaraKayıt Tarihi : 13.6.2015 11:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!