Gelmemezliğin yine üzerinde
Yine bir bahanen olacak değil mi?
Uzaklardaydım,gelemezdim diyeceksin;
Ama hiç göremeyeceksin adını kazıdığım o kayın ağacını
Ve hiç bilmeyeceksin,bilemeyeceksin
Seviyor sevmiyorculuk oynadığım karşı dağdaki papatyaları
Anlamayacaksın değil mi?
Sana fısıldadığım her kelimenin
En içten ve samimi bir sevgi cümlesi oluşturduğunu
Yüklemi hep seviyorumla biten
Bak gör halimi
Kollarım çok uzaklardan göçmüş bir kuş kanadı gibi
Yorgun; ama bir o kadar da hevesli vuslat için
Hayal meyal bir vuslat.
Yolculuk sonunda bana kalan mı,
Hep hasret,hep hasret....
Sen nefes alabileceğim tek yerdin
Şimdi ise karbondioksit soluyorum her nefesimde
Tıkanıyorum,nefes alamıyorum
Ve sanki yavaş yavaş ölüyorum....
Kayıt Tarihi : 2.5.2007 15:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)