çay demlesin isterdim
yaşardık
yaşardık belki o günden artmış
bir akşamı daha
bir fasıl olurdu bahçe kokulu gündüzden
alıkoyardı sindirirdi bizi geceye
oyalanırdık
bardağı elinden alırken
belki yudumlarken hani
ama mutlaka
göz göze gelirdik
gelirdik değil mi
yeniden denerdik belki
belki birlikte yaşamayı
aynı ortamın unutulan yüzlerine
doğru gözlerle bakmayı
anlardık o doğruda
yeniden
iyi insanlar olduğumuzu
ve duygularımızın varlığını
ve unutulmaya yüz tutmuş
birlikte
yeniden yaşamayı
ve birbirimizi
anlamaya başlardık
çaydanlık soğuk kaldı
biz de sanki
her kuş kendi yuvasında tünercesine
soğuktu hava
çok soğuktu
.
uykuya daldık
2 şubat 2008 Denizli
Mehmet Necip ÖzmenKayıt Tarihi : 21.8.2010 12:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Necip Özmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/21/anlamaya-baslardik-yeniden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!