Anıl Çelik Şiirleri - Şair Anıl Çelik

Keşke yok olduğumuz takvimin,
Yeni yıl deminde irkilsek
Ve dirilsek geçen yıl öldüğümüz saatlerde

Sonra hep yanımda olsan, yadımda hiç olmasan
Solmasan ansızın bir kapı gıcırtısında,

Elleri gökyüzüne dönüştü gezerken yüzümde.
Ay gözümü seviyor, güneş alnımdan öpüyordu.
Ilık rüzgarlar mis kokulu çiçekler topluyordu tenimde.
Kucak kucak leylaklar, demet demet güller açıyordu.

Kulağımda hevesi taze bir aşığın sesi

Hangi durgun denizin dalgasında yedin vurgunu
Hangi yolu göze aldın da oldun dünya yorgunu
Sen değil miydin " Seni nedensiz sevdim " diyen
Ne oldu da üzerime çeker oldun sorgunu

Kim sarstı kalbindeki bana ait tahtı

Beni seversen kıyamet kopmaz korkma
Yer yerinde gök yine üstünde kalır
Yaprak yine baharda açar
Hazanda rüzgar gelir alır

Beni seversen pek değişmez dünya

Sana doğru yollarken korku dolu heceleri
İçimde aşk feryat eder kırmak için zincirleri
Ve
Kurulurken içimde bir maten töreni
Yokluğun gelir alır ruhumdan tüm ümitleri

Maviyi vuruyorlar güpe gündüz
Bir ellerinde kılıç, diğerinde gürbüz
Cesedini bulutlar yıkıyor,
Odsuz ocakta közü külsüz

Dağın avuçları patlıyor dövünmekten,

Sen deniz ülkesinin mercan gözlü kızı
Ben dağların ülkesinde ova sözlü bir oğlan
Sen saçlarına vuran lodosun ordusunu dizersin önüme
Ben firarin olurum, dimdik karşında duran
Güneş ufuklarında kelepçeler beni
Hapseder pırıltılar, yakamozlar yargılar

Ey benim çilesi eksik olmayan dumanlı başım
Ey benim ağzımda taş toprak olup kusturan aşım
Ne senle ne de sensiz kalabildiğim can yoldaşım
Yollarımız ayrıldı mutlu musun ?

Ey kahrıma name olmuş yürek sızım

Neresinden tutarsan tut geceyi
Yar vefanı cefaya bulayıp bıraktıysa önüne
Yastıklar baş değil yaş taşır
Neresinden tutarsan tut sigarayı
Külü göğsünün közüyle türemişse
Ve hala yanan yanın ölmemişse

Rahat mı yerin yurdun,
İçini kemiren kurdun öldü mü
Güldü mü asık suratlı bahtın
Tahtın devrildiği yerden döndü mü

Temiz akıyor mu bulanık suların