Anaların Mevzusu, Mevzuların Anası?

Hikmet yitik malındır, nerde bulsan al ana!
Hayr-ı kesir verilir; bolca hikmet alana.

Hayır, kulun felahı, onun ile dol ana!
Var mevladan beşaret, sırf hayırla dolana.

Gider hayra sadece, tarz-ı haktan yol ana!
Gir nebinin yoluna, tarz-ı hakkı bul ana!

Sakın şaşma sıratı, şaşan kullar bol ana!
Müstakim yol sağdadır, cezp etmesin sol ana!

Tıpkı gonca gül gibi, hak yolunda sol ana!
Andelibler hayrandır; aşk-ı hakla solana.

Denk gelirsen deryaya, korkma ona dal ana!
Nice eşsiz inci var; o, nurlara dalana.

Sözle hakkı dillendir, sazla onu çal ana!
Yar ve yarandır Allah, sazda onu çalana.

Hakta sebat elzemdir, o, tarikte kal ana!
Var saadet-i ebedi; hakta sabit kalana.

Sakın kızıp darılma, mevtten haber salana!
Mü’min için bir Burak; şu dört kollu sal ana.

Külli haram müskirat; bir zehirli yal ana!
Her daima cephe al; müskirat ve yalana!

Sor bakalım ne derdi; saçın başın yolana?
Malik isen o, derde; sende saçın yol ana!

Bunlar hikmet incisi, şol deryadan uyana!
At gururu, kibir’i; cümlesine uy ana!

İlan ettik apaçık; kulak verip duyana?
Olma semi mühürlü, haklı sözü duy ana!

Allah cennet vaat eder; hakkı duyup, yayana!
Müştak isen cennete, onu sende yay ana!

Rab rahmetin verecek, yerde onu anana!
Her müsait mekânda; sıkça onu an ana!

Ol cemale müştaktır, ten içinde can ana!
Yalnız ölüm götürür; bil canını, canan’a!

Cihat ŞAHİN
30.07.2010-İZMİR