Ankalar Ankeler ve Ankaslar

Ne garip bir dünya ki, girmiş zıtlar iç içe.
Ne acaib rüya ki, uykuda ruhlar göçe.
Bir tarafta Anka’lar, bir tarafta ankas’lar,
anka ile ankas’ı, anke’ler nasıl seçe?

Anke bilmez ankut’u, angutluktan dem vurur,
Ankut ile ankebut, resul’e hami olur.
Anke yapar ankaslık, ankalar tevazuda(!)
Ankaslık durmaz artar, ankalar sürgün olur!

Anke bakar aynaya, ankas sanır kendini!
Bönlüğüne bakmadan, hedef alır hak dini.
Ankalar yeter artık, sağır sultanlar duydu!
Ankeyle dolmuş meydan, tez bildirin haddini!

Vakar denen nesne ne? Doğru bakın lügate!
Kudurmuşa tevazu; tam zillet büyük hata!
Herv’ler taslar Rüstemlik, sen yapmazsın hervele?
Surey-i fethe bakın, yapışın o hakikate!

Mahviyet müminedir, müşriğe yok hoş görü!
Bak surey-i tevbe’ye, orada en hoş görü!
“Rahman Rahim “kaydını terk etmiştir yaratan!
Ankalar kıstas onda! Sairler nahoş görü!

İfrat tefrit mahv demek, istikamet vasatta!
Müstakim olamayan, bilsin yanlış hasatta!
Miskinlik zillet olur, mümin cevval olmalı!
Küfürden fazla zarar; nifakta ve ifsatta!

Kurt gövdenin içinde, içten içe kemirir!
İcabına bakmazsan, ifratane semirir.
sureten ins’e benzer, siretense bir veba,
Ankalık çare olmaz, bunu tarihler bilir!

Hülaguyu hatırla, yaktı yıktı mahvetti,
Teslim olan tükendi, sanma onu af etti!
Herkes görev başına, celaleddin olun siz!
Olmazsan celaleddin, dini hayatın bitti!

Şimdi savaş ilimle, kalemile filimle,
Aç canavar pes etmez, asla”balım gülümle”.
Tek hayatlı olanlar, size kurmuş sultayı!
Sizin kalemler meşgul, Ankalıkla hilimle!

Anka masal kardeşler, gerçeklere dönelim!
Sadece kardeşlere, tevazular ve hilim!
Hiç olmazsa ankut ol, bekle bab-ı sevirde!
Yoksa alır dünyayı, fitne fücur ve zulüm

SÖZLÜK;

Anka; masal kuşu, uzun boylu kadın, Araplarda bir unvan.
Anke; aptal, bön.
Ankas; tilki yavrusu.
Ankut; örümcek, evcil güvercin, kumru.
Herv; ufak bit.
Hervele; tavafta müşriklere korku salmak için omuzları silkerek, çalımla yürümek, gözdağı vermek.
Ankebut; örümcek.