Anahtar... Şiiri - Tevfik Pekel

Her sabah; binbir umutla doğdurduğum,
Tek bir hamleyle batırdığım güneşimden!
Menekşe rengi günbatımların kaldı.
Geride bıraktığım bu yolda...
Üzerime çöküyordu daima, yineleyerek kendini.
Simsiyah kadife gecelerin...
Yalnızlığına aldırmadığın, nilüfer yaprağıydım.
Buzlu suların ortasında bitiveren.
Düşünce okyanuslarımın, kuytularıydı buralar.
Nefesim tutularak daldığım...
Kulaklarımda sessizliğin uğuldarken,
Zihnimin duvarlarında hep yankılandın...
Kendimle hesaplaşma saatlerimdi zaman,
Hayalini gölgeleştirip karşıma aldığım...
Sayfa sayfa kitaplarda; cevaplarını aradığım,
Sana soramadığım sorulardı cevaplarım...
Genzimi yakan, is kokularıydı bunlar.
Mum ateşinde yaktığım zamanın...
Nedensiz, nedenlere sebeptin.!
Seni çözemediğim,
Bu şifrenin...

Bodrum,Aralık 2006